Changes | Life update

11/15/2015 09:36:00 π.μ.

Αυτή την περίοδο της ζωής μου έχουν γίνει και γίνονται πολλές αλλαγές. Άλλες εύκολες, άλλες δύσκολες, άλλες ριζικές και άλλες πολύ απλές μόνο και μόνο για να με ανανεώσουν. Όπως και να 'χει όμως είναι αλλαγές. Εδώ είναι ένα προσωπικό blog, φτιαγμένο αποκλειστικά από εμένα για να δημιουργώ, να ανακαλύπτω και να μοιράζομαι πράγματα με όποιον θέλει να κοπιάσει και να μπει έστω και για λίγο στον κόσμο μου και στην καθημερινότητα μου, δηλαδή με εσάς που με διαβάζετε αυτή τη στιγμή (και σας ευχαριστώ!). Επειδή όπως είπα, αυτός είναι ο προσωπικός μου χώρος στο internet, θέλω να γράφω κάπου κάπου πράγματα πέρα από ομορφιά, μακιγιάζ και συνταγές. Να γράφω πράγματα πιο ουσιαστικά, που αφορούν τη ζωή μου και τις αλλαγές που συμβαίνουν από καιρό σε καιρό. 
Αρχικά να ξεκινήσω με τις πιο ανώδυνες και απλές αλλαγές που έχουν γίνει και πιστεύω τις έχετε προσέξει. Άλλαξε η εμφάνιση του blog (βασικά ελπίζω ότι έχουν πάει όλα καλά και βλέπετε όλοι την ανανεωμένη εμφάνιση. Αν δεν τη βλέπετε, σημαίνει ότι τα έχω κάνει σαλάτα με το html...!!). Anyway, εδώ και μερικές μέρες σκεφτόμουν να αλλάξω το θέμα και μερικά άλλα πραγματάκια, και εδώ και στη σελίδα στο facebook, οπότε σήκωσα τα μανίκια, άφησα τη φαντασία μου ελεύθερη και βγήκε αυτό που βλέπετε. Η αλήθεια είναι τους τελευταίους μήνες έχω πολύ όρεξη να ασχοληθώ με πράγματα που θέλουν φαντασία και δημιουργικότητα. Από το να φτιάξω ένα φαγητό απλό και να το πάω ένα βήμα παραπέρα προσθέτοντας υλικά εκτός συνταγής (#YOLO) μέχρι το να κατασκευάσω πράγματα για το δωμάτιο μου. Ευτυχώς όλη αυτή η ενέργεια για να δημιουργήσω επηρεάζει και το blog μου, αφού συνέχεια ψάχνομαι για νέες ιδέες, για καινούργιες στήλες και αλλαγές που θα βελτιώσουν το περιεχόμενο που μοιράζομαι μαζί σας. Όπως έχω ξαναπεί, μπορεί όλα τα άλλα στη ζωή μου να είναι έτσι κι έτσι, αλλά για το blog μου είμαι πολύ περήφανη και χαρούμενη για την πορεία του! Εκτός από το θέμα που είναι έτοιμο (δυστυχώς δεν έχω γνώσεις για το πως να το φτιάξω από το μηδέν όπως θέλω, οπότε προσαρμόζομαι σε αυτά που έχω), όλα τα άλλα είναι δια χειρός Ηλιάνας. Το header (που έχει ένα ροζ/πορτοκαλί σχέδιο και γράφει τον τίτλο) το έφτιαξα μόνη μου με νερομπογιές, πινέλα, χαρτιά και φαντασία (εε και λίγο edit!) και είμαι πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα! Σας ενημέρωνα και στη σελίδα στο facebook για τις εξελίξεις όσον αφορά την αλλαγή εμφάνισης του blog, οπότε όσοι με ακολουθείτε εκεί είχατε πάρει μια γεύση. Μην τα πολυλογώ, το αποτέλεσμα όλης αυτής της δημιουργικότητας το βλέπετε και στην πράξη και ελπίζω να σας αρέσει όπως και εμένα. Φυσικά όποια φιλική συμβουλή για κάποια διόρθωση είναι δεκτή!

Ας περάσουμε όμως τώρα και στις άλλες αλλαγές. Αν δεν σας ενδιαφέρουν τα πιο προσωπικά, μπορείτε να τελειώσετε εδώ την ''ανάγνωση'' σας, χάρηκα που διαβάσατε ως εδώ! Για τους υπόλοιπους λοιπόν θα προσπαθήσω να σας δώσω μια γενική εικόνα της ζωή μου τον τελευταίο καιρό (εξάλλου οι λεπτομέρειες είναι βαρετές και δεν ενδιαφέρουν κανένα). Από τότε που βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελληνίων και επίσημα δεν είχα περάσει πουθενά, ήμουν αποφασισμένη (ή σχεδόν) να δώσω πάλι εξετάσεις. Στην πορεία όμως έφυγε όλο το πείσμα και η ενέργεια που είχα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, οπότε έψαξα άλλες εναλλακτικές χωρίς όμως να αποκλείσω εντελώς το ενδεχόμενο των εξετάσεων. Η αισθητική που ήθελα υπήρχε και σε δημόσιο ΙΕΚ οπότε έκανα αίτηση σε 2 διαφορετικά και σκέφτηκα ''Αν δεν με πάρουν σε κανένα, είναι γραφτό να ξαναδώσω''. Έλα όμως που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και πέρασα σε ένα ΙΕΚ στου προαναφερθέντα τη μητέρα! Στην Κηφισιά παρακαλώ! Τώρα θα μου πεις γιατί δήλωσα Κηφισιά αφού είναι μακριά;; Από αφέλεια (δεν εννοώ το κούρεμα). Που για να πάω εκεί θέλω 4 συγκοινωνίες, 2 μισή ώρες δρόμο, αν δεν αργήσει κανένα λεωφορείο, δηλαδή θα γυρνούσα σπίτι μου κατά τις 12 το βράδυ! (Παράκληση: μην με ''κράξετε'' στα σχόλια που έβαλα Κηφισιά και δεν μπορώ να πηγαίνω, έχω ακούσει ήδη αρκετά από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Ευχαριστώ.) Εν πάσει περιπτώσει και μην τα πολυλογώ δεν θα πάω ούτε στην Κηφισιά, ούτε θα δώσω πάλι πανελλήνιες. Μου πρότειναν οι γονείς μου και συμφώνησα, ότι αφού φέτος δεν θέλω να δώσω πανελλήνιες αλλά δεν μπορώ να ξεκινήσω τις σπουδές μου, να μην αφήσω αυτό τον χρόνο ανεκμετάλλευτο. Αποφασίσαμε λοιπόν αυτή η χρονιά να είναι δική μου! Επειδή υπάρχουν κάποια προβλήματα υγείας, κυρίως σχετικά με το βάρος μου απευθύνθηκα σε ειδικούς για βοήθεια. Πάντα έλεγα ότι δεν χρειάζομαι κανέναν και θα τα καταφέρω μόνη μου. Μερικά χρόνια μετά και ακόμα δεν έχω καταφέρει τίποτα. Δεν είναι κακό να ζητάς βοήθεια, ίσα ίσα δείχνει ότι κάνεις μια μεγάλη αρχή με το να αποδέχεσαι ότι υπάρχει πρόβλημα και είσαι διατεθειμένος να το λύσεις. Προς το παρόν έχει περάσει 1+ εβδομάδα από τότε που ξεκίνησα διατροφή και γυμναστήριο και είμαι καλά, ζωντανή (ελπίζω να μην αφήσω τα κοκκαλάκια μου σε κάποιο διάδρομο του γυμναστηρίου ή στο ελλειπτικό χαχα!). Συνήθως όμως τα προβλήματα που προκαλεί το πάχος έχουν και ψυχολογικές επιπτώσεις, οπότε παράλληλα έχω απευθυνθεί και σε ειδικό ψυχολόγο. Για πολλούς είναι ταμπού και να λένε ''αυτά είναι βλακείες, είσαι δυνατή και από μόνη σου'' και άλλα τέτοια. Εγώ να ξέρετε συμφωνώ στο ότι είμαι δυνατή και κάθε άνθρωπος είναι δυνατός και ικανός να φέρει τον κόσμο τούμπα. Απλά μερικές φορές χρειάζεσαι μια μικρή βοήθεια, ένα μικρό σπρώξιμο για να το καταλάβεις. Και πάλι δεν είναι κακό ή ντροπιαστικό να ζητάς βοήθεια, γιατί πάνω απ' όλα το κάνεις για εσένα, για να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σου. Και κάτι τελευταίο: Μπορεί σε μερικούς να φαίνεται ότι ''θα χάσω τον χρόνο μου'' και ότι ''θα πάει χαμένη αυτή η χρονιά'', αλλά εγώ δεν συμφωνώ καθόλου. Άλλωστε πως μπορεί να πάει χαμένη μια χρονιά όταν κάνεις πράγματα που θα σου αλλάξουν τη ζωή και θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο;;! Κάθε φορά έπαιρνα μια απόφαση και στο τέλος μου λέγανε διάφορα, επηρεαζόμουν και άλλαζα κατεύθυνση. Όμως όχι αυτή τη φορά, είμαι αποφασισμένη ότι θα κάνω αυτό που θέλω και δεν θα ακούσω κανέναν, γιατί κανένας δε θα νοιαστεί περισσότερο για τον εαυτό μου απ' ότι εγώ! Χαίρομαι που τα πράγματα σιγά σιγά παίρνουν το δρόμο τους και αν και είναι αρχή ακόμα και τα δύσκολα είναι μπροστά μας (έρχονται μέρες πείνας!) προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη. Ουφ, πάλι μίλησα πολύ, δεν ξέρω πως το κάνω αυτό κάθε φορά. Μάλλον ήταν πράγματα που ήθελα να πω και δεν μπορούσα να τα ελέγξω. Δεν ξέρω αν έχει κάτσει κανένας να διαβάσει μέχρι αυτή τη στιγμή, αν έχεις κάτσει μέχρι τώρα να ξέρεις είσαι ήρωας! Αλλά και να μην έχει κάτσει κανένας, δεν με πειράζει. Ήταν πράγματα που μου έκανε καλό να τα γράψω για να τα συνειδητοποιήσω και όποτε νιώθω χαμένη, να γυρίζω και να τα ξαναδιαβάζω.

Σε αυτό το σημείο να σας πω κάτι τελευταίο (το υπόσχομαι, τελευταίο) και θα σας αφήσω για την ώρα: Ειλικρινά χαίρομαι που τελευταία γινόμαστε όλο περισσότεροι εδώ στο blog και η δουλειά που κάνω βρίσκει ανταπόκριση! Δεν φαντάζεστε τη χαρά μου όταν εγγράφεται ένα καινούργιο μέλος ή κάνει like κάποιος στη σελίδα στο facebook, ακόμα και το πιο μικρό σχόλιο αρκεί για να μου φτιάξει τη μέρα! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με διαβάζετε και σας αγαπώ πολύ! Μπορεί να ακούγεται λίγο cheesy και υπερβολικό αλλά το εννοώ γιατί όταν βλέπω ότι υπάρχει ανταπόκριση στη δουλειά που κάνω, σε πράγματα που μου αρέσουν να κάνω, ειλικρινά μου φτιάχνει η μέρα :) Και πάλι ευχαριστώ και έχετε το νου σας γιατί σε λίγο καιρό έρχεται ένας διαγωνισμός για να σας ευχαριστήσω που με στηρίζετε και με βοηθάτε ακόμα και αν δεν το ξέρετε! 
Αυτό ήταν λοιπόν το life update, αυτά ήταν όσα ήθελα να πω (για την ώρα!). Και πάλι ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε αυτό το post, ελπίζω να σας έδωσε ελπίδα και αισιοδοξία να αντιμετωπίσετε δικά σας προβλήματα! Αν θέλετε να μου αφήσετε κάποιο σχόλιο για το αν σας βοήθησε καθόλου αυτό το post, θα χαρώ να το διαβάσω! Εμείς θα τα πούμε στο επόμενο post, μέχρι τότε...
Να περνάτε καλά και πολλά φιλιά!!

You Might Also Like

4 σχόλια

  1. Ηλιάνα μου γλυκιά εύχομαι όλα να σου βγουν σε καλό στο τέλος! Μπράβο σου που ασχολείσαι με την υγεία σου (σωματική και ψυχική), να δεις που σύντομα θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα! Αχ αυτές τις μέρες πείνας τις θυμάμαι όταν πήγαινα σε διατροφολόγο, οι πρώτες 2 εβδομάδες ήταν κόλαση!

    Τώρα που έχεις χρόνο ασχολήσου με πράματα που σε ευχαριστούν, ό,τι κι αν είναι αυτά! Από μία ταινία χαλαρά στον καναπέ, περιποίηση μέχρι μια βόλτα για να ξεσκάσεις!

    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, μακάρι να πάνε όλα καλά!! :) Με τόσο ελύθερο χρόνο, έχω πέσει με τα μούτρα σε αυτό που αγαπάω περισσότερο, το blog μου!! :D Πολλά φιλιά xx

      Διαγραφή
  2. Μπράβο Ηλιάνα μου!!!Συνέχισε έτσι!!!Και μην ανησυχείς δεν γίνεσαι κουραστική!!!Εγω πάντα μέχρι το τέλος σε διαβάζω!!!
    Φιλάκια
    Αθανασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Αθανασία μου και για τα σχόλια σου κάθε φορά, αλλά και για τα καλά σου λόγια!! <3 Και πάλι ευχαριστώ, με βοηθάς να συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον αυτό που κάνω! Πολλά, πολλά φιλιά <3 xx

      Διαγραφή