Birthday reflections: Sweet & Nostalgic

5/23/2015 09:46:00 π.μ.

Πριν από 3 μέρες (την Τετάρτη 20 Μαΐου) είχα γενέθλια, έγινα επισήμως 18 χρονών, ένας ώριμος και υπεύθυνος ενήλικας (ας πούμε). Δεν ξέρω, δεν με πιάνει νοσταλγία ή κάτι τέτοιο τη μέρα των γενεθλίων μου, ούτε μου κάνει αίσθηση ότι μεγάλωσα, δεν θεωρώ καν ότι αυτή η μέρα πρέπει να είναι ξεχωριστή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θέλω αυτή την ημέρα να έχω κοντά μου την οικογένειά μου και τους φίλους μου για να γιορτάσουμε. Βέβαια, φέτος ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα...1-2 μέρες πριν τα γενέθλια μου σκεφτόμουν διάφορα πράγματα. Μπορεί στα 15α, 16α και 17α γενέθλια μου να μην άλλαζαν και πολύ τα πράγματα, απλώς μεγάλωνα κατά ένα χρόνο. Τώρα όμως έγινα 18 και από πολλές απόψεις, γίνονται πολλές αλλαγές.

Καταρχάς, και μόνο από νομικής απόψεως να το δεις, είσαι πλέον ενήλικας. Ψηφίζεις, γίνεσαι νομικά ανεξάρτητος, μπορείς να μείνεις μόνος σου, να κάνεις ότι θέλεις και ότι είναι καλύτερο για τη ζωή σου, ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Είσαι ανεξάρτητος. Βέβαια, ποτέ δεν ήμουν κανένα party animal που ανυπομονούσα να γίνω 18 και να ζήσω τη μεγάλη ζωή χωρίς να με ελέγχει κανένας. Αν το σκεφτείς, από μικρά παιδιά, όταν θέλαμε να κάνουμε κάτι και δεν μας άφηναν οι γονείς μας, λέγαμε ''όταν γίνω 18 θα κάνω ότι θέλω!'' και τώρα πήγαμε 18 και δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε στο μέλλον.

Τώρα που το σκέφτομαι, όταν ήμουν πιο μικρή έλεγα πολλά ''όταν γίνω 18...'' (ή τουλάχιστον τα σκεφτόμουν)..Μερικά από αυτά:

''Όταν γίνω 18...

...θα μείνω σε δικό μου σπίτι (κάτι το οποίο δυστυχώς αναβάλλεται για τουλάχιστον τα επόμενα 3-4 χρόνια, no money no honey!)
...θα οδηγώ αμάξι (τώρα που μεγάλωσα δε με τρελαίνει η ιδέα..μπορείτε να κυκλοφορείτε στους δρόμους ελεύθερα!)
...θα κάνω ότι θέλω χωρίς να δίνω λογαριασμό (όχι ότι τώρα χρειάστηκε να δίνω, ίσως γιατί δεν χρειάστηκε να κάνω κάτι ''τρελό'')
...θα έχω τα δικά μου λεφτά (χαχαχαχα, με αυτό ακόμα γελάω)
...θα έχω τη δική μου δουλειά (κάποιος δεν είχε υπολογίσει και τις σπουδές)

...και πολλά άλλα! Ίσως τελικά να μην αλλάζει κάτι ιδιαίτερα όταν γίνεις 18. Απλά μεγαλώνεις κατά ένα χρόνο ακόμα. Αν και για πολλά άτομα η μέρα των γενεθλίων τους, και ειδικά όταν γίνονται 18, είναι η πιο σημαντική μέρα της ζωής τους και την περιμένουν πως και πως..εδώ εγώ φέτος παραλίγο να τα ξεχάσω!

Τέλος πάντων, μέσα σε όλους αυτούς τους προβληματισμούς και τα υπαρξιακά (;;) που είχα, με έπιασε μια νοσταλγία, μια ανάγκη να κοιτάξω μερικά άλμπουμ με φωτογραφίες που ήμουν μικρή και γενικά παλιές φωτογραφίες είτε δικές μου, είτε της οικογένειάς μου! Μέσα σε τόνους άλμπουμ, έχω ξεχωρίσει μερικές φωτογραφίες από όταν ήμουν μικιό (να τα και τα κρητικά!) και σκέφτηκα να τις βάλω και εδώ για να τις έχω και ''ψηφιακά''! Πάντως πριν δούμε τις φωτογραφίες, θέλω να πω κάτι που πραγματικά λυπάμαι που δεν θα το μάθουν οι επόμενες γενιές: το ξεχωριστό συναίσθημα του να κρατάς παλιές φωτογραφίες. Και λέω ότι δεν θα το γνωρίσουν αυτό το συναίσθημα οι επόμενες γενιές γιατί πλέον όλα (δυστυχώς & ευτυχώς) γίνονται ψηφιακά. Μπορεί η τεχνολογία να έχει προχωρήσει πολύ, να έχουν βγει κάμερες με τις Παναγιάς τα μάτια πάνω, με τέλεια ανάλυση και αυτόματη ισορροπία χρώματος, να μπορείς να ανεβάσεις τέλειες φωτογραφίες με χίλια δυο φίλτρα και να μπορείς να τις μοιραστείς με όλο τον κόσμο μέσα σε δευτερόλεπτα, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί με την αίσθηση να βγάζεις φωτογραφίες με φιλμ, με όχι και τόσο καλή ανάλυση και την αυθεντική ''vintage'' αίσθηση.Ειλικρινά, δεν περίμενα ότι θα το έλεγα αυτό ως techno-freak που είμαι, αλλά μακάρι να ζούσα λίγα χρόνια πριν για να ζήσω την εμπειρία του να βγάζεις φωτογραφίες με τις παλιές, κλασσικές φωτογραφικές μηχανές! Πάμε τώρα στις φωτογραφίες!

(τα πρώτα outfit of the day υποθέτω...!!)

(..υπερβολικά χαρούμενη για τα Χριστούγεννα :P)

(καταλαβαίνουμε όλοι πόσο πολύ αγαπούσα αυτόν τον λαγό)

(δεν ξέρω κατά πόσο ο φωτογράφος aka μπαμπάς μου περίμενε αυτή τη χιονόμπαλα)

(εγώ και ο τεράστιος χιονάνθρωπος που μετά βίας διακρίνεται στο καπό)

(δυό δυό, στην πετσέτα δυό δυό...)

(επίσημο γεύμα στην οικεία Μακρή, με τον αδελφό μου)

(...αυτά τα καρπούζια πληρώνω τώρα, χαχαχα!)

(η τούρτα για τα 18α γενέθλιά μου, με την οποία μου κάνανε έκπληξη οι φίλες μου! Σας ευχαριστώ πολύ <3 Στην αρχή που την είδα νόμιζα ότι έκλεινα τα 8 αλλά μετά κατάλαβα τι έχουν κάνει χαχα!)

Αυτές ήταν λοιπόν οι φωτογραφίες που ήθελα να σας δείξω! Φυσικά υπήρχαν πολλές περισσότερες φωτογραφίες που μου άρεσαν αλλά αυτές ήταν οι top :P Τελικά έχει αρκετή πλάκα το να κοιτάς παλιές φωτογραφίες! Γρήγορα, βγάλτε κι εσείς τα άλμπουμ σας να θυμηθείτε τα παλιά :)

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το post! Πείτε μου στα σχόλια, πως νιώσατε όταν κλείσατε τα 18;; Αν είστε πιο μικρές, πως νιώθετε που σε λίγο καιρό θα τα κλείσετε;; Εμείς τα λέμε στο επόμενο post, μέχρι τότε...

Να περνάτε καλά και πολλά φιλιά!!

6 σχόλια

Nazh23 Μαΐου 2015 στις 2:21 μ.μ.
Χρονιά πολλά Ηλιάνα μου για τα 18α γενέθλια σου , αν και λίγο αργά .. Οι φωτογραφίες είναι υπέροχες και εγώ σήμερα καθώς συμμάζευα την ντουλάπα μου βρήκα ένα άλμπουμ με πολύ παλιές φωτογραφίες και όπως πάντα συγκινήθηκα .....δεν ξέρω πως θα ακουστεί αλλά εμένα δεν μου αρέσει να μεγαλώνω :Ρ και όταν μπήκα στα 18 ένιωθα περίεργα και τώρα στα 20 ακόμα πιο περίεργα.. δεν ξέρω τι θα κάνω σε 10 χρόνια χιχι
φιλάκια <3
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Claire D. T24 Μαΐου 2015 στις 3:01 μ.μ.
Χρόνια σου πολλά μικρούλα χιχιχ :)
Την μόνη ευχή/συμβουλή που θέλω να σου δώσω είναι να ζεις την κάθε στιγμή και μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις για να κάνεις πράγματα, όλα έχουν την κατάλληλη ώρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Stevista24 Μαΐου 2015 στις 11:10 μ.μ.
Χρόνια σου πολλά Ηλιάνα μου, μου άρεσε πάρα πολύ το άρθρο σου και έχεις απόλυτο δίκιο σ'αυτό που λες για τις φωτογραφίες! Όσο για τα υπαρξιακά που λες είναι λογικό να τα έχεις, μόλις τελείωσες το σχολείο και σε περιμένει μια καινούρια ζωή και κοίτα να την απολαύσεις μέχρι την τελευταία σταγόνα που λέει και η διαφήμιση, γιατί τα χρόνια περνάνε πολύ γρήγορα και ούτε που το καταλαβαίνεις! Σα χθες θυμάμαι που τελείωνα τις πανελλήνιες και τσουπ είμαι κιόλας 31!! Φιλάκια πολλά :) x
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις